"Przeszłość - jest to dziś, tylko cokolwiek dalej" pisał wieszcz romantyczny C.K.Norwid.

W naszej szkole na lekcjach historii, j.polskiego, wiedzy o społeczeństwie i podczas okolicznościowych rozmów  spoglądamy  wstecz, by  zrozumieć, kiedy jako naród, społeczeństwo i indywidualne jednostki odnosimy zwycięstwa, a kiedy doznajemy porażek.

Takich rozmów w gronie szkolnym online i przy rodzinnych stołach nasi uczniowie odbyli wiele w związku ze zbliżającym się Świętem Niepodległości.

Nawet na  licealnym fb pojawiła się zachęta: „Święto Niepodległości to czas, który skłania do refleksji. Zastanówmy się, co, dla mnie - licealisty, oznacza dziś patriotyzm? Jakim chcę być obywatelem? W jaki sposób mogę pielęgnować pamięć o przeszłości naszej Ojczyzny?”.

Podczas rozmów o wydarzeniach z pamiętnego 1918roku przewija się wątek „Ojców Niepodległości”. Nasi uczniowie podkreślają:  „Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Jan Paderewski, Wincenty Witos, Ignacy Daszyński, Wojciech Korfanty - reprezentowali różne obozy polityczne, ich środowiska  obierały różne drogi odzyskania wolności i w sposób odmienny sobie ową niepodległość wyobrażały, ale jednoczyli się w imię  wspólnego celu –  była nim Polska”.

By zgodnie z prawdą historyczną mówić o przeszłości sięgamy do dokumentów.

Dla przykładu sprawdziliśmy, co zawierała korespondencja przesyłana sobie  przez skonfliktowanych polityków: J. Piłsudskiego i R. Dmowskiego.  Zachęcamy, by zobaczyć, co i jak  Piłsudski napisał do Dmowskiego 21 grudnia 1918r?

W zachowanym liście czytamy:

„Szanowny Panie Romanie!

Wysyłając do Paryża delegację, która ma się porozumieć z Komitetem Paryskim w sprawie wspólnego działania wobec aliantów, proszę Pana, aby zechciał Pan wszystko uczynić dla ułatwienia rokowań. Niech mi Pan wierzy, że nade wszystko życzę sobie uniknięcia podwójnego przedstawicielstwa wobec aliantów: tylko jedno wspólne przedstawicielstwo może sprawić, że nasze żądania zostaną wysłuchane. Troska o tę jedność jest przyczyną, że nie spieszyłem się z przystąpieniem do tej sprawy.

Opierając się na naszej starej znajomości, mam nadzieję, że w tym wypadku i w chwili tak poważnej, co najmniej kilku ludzi – jeśli nie cała Polska – potrafi wznieść się ponad interesy partyj, klik i grup. Chciałbym bardzo widzieć Pana między tymi ludźmi”.

J.Piłsudski  zakończył list zapewnieniem wysokiego szacunku dla adresata.

Taki styl uprawiania polityki imponuje naszym uczniom, a rocznice odzyskania Niepodległości chcą widzieć, jako dni zadumy, refleksji, wzbogacania wiedzy historycznej i czas oddawania hołdu autorom narodowych sukcesów. Inni twierdzą, że powinien to być „dzień radości i podziękowania, tym wszystkim, którzy walczyli o wolną Polskę”.

Licealiści uważają, że „symbole i  święta narodowe są bardzo ważną ostoją patriotyzmu,  pomagają zglobalizowanemu społeczeństwu zjednoczyć się wokół wspólnej wartości, jaką jest miłość I szacunek do ojczyzny”. Podkreślają, jak „ważny jest szacunek do nich”  jako sposób „podtrzymywania tożsamości narodowej”. Żałują, że „niestety czasem stają się one pretekstem tylko i wyłącznie do rozsiewania nienawiści, rozpowszechniania ksenofobii”.

Zapraszamy do zapoznania się z kilkoma wypowiedziami z dnia 10 listopada 2020r.zaprezentowanymi w okolicznościowych esejach autorstwa  uczestników zajęć wos w rozszerzeniu:

                               „W listopadzie 1918 roku, po 123 latach nieobecności na mapach politycznych Europy Polska odzyskała niepodległość. Stało się to głównie dzięki wytrwałości i ofiarności aktywnej części polskiego społeczeństwa, które w okresie niewoli przekazywało nowym generacjom młodych Polaków przywiązanie do języka i kultury narodowej. To właśnie tym ludziom zawdzięczamy to, że dziś żyjemy w wolnym kraju, posługujemy się językiem polskim i możemy obchodzić święta narodowe. Flaga, godło i hymn to polskie symbole narodowe, które wyrażają szacunek i miłość Polaków do Ojczyzny. Tworzą wspólną tożsamość, pamięć i nadzieję.

                Do świąt narodowych należy rocznica uchwalenia Konstytucji 3-go maja i Narodowe Święto Niepodległości. Obchodom świąt państwowych towarzyszą symbole narodowe: hymn, flaga i godło państwowe.

Hymnem Polski jest „Mazurek Dąbrowskiego” napisany przez Józefa Wybickiego w 1997 roku. Początkowo pieśń miała pokrzepiać i zagrzewać do walki żołnierzy walczących o niepodległość. W treści znajdziemy szereg odniesień do niezwykle ważnych historycznych wydarzeń, takich jak stworzenie Legionów, rozbiory czy potop szwedzki.

Barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony. Biel symbolizuje nieskazitelność, czystość i dobro polskiego narodu, czerwień zaś potęgę, dostojność i majestat. Biało-czerwona flaga po raz pierwszy została uznana w 1831 roku. Po I wojnie światowej potwierdzono ją jako barwy narodowe i w takiej wersji obowiązuje do dzisiaj.

Godłem Polski jest wizerunek orła białego, ze złotą koroną, na czerwonym tle. Według legendy o Lechu, Czechu i Rusie, gdy trzej bracia wyruszyli w podróż w poszukiwaniu dogodnego miejsca do życia, pewnej nocy spoczęli na wielkiej polanie. Rozbijając obóz pod dębem przestraszyli rodzinę białych orłów, które wzbiły się do lotu, a ich majestat zachwycił Lecha, który zdecydował się pozostać i w tym miejscu założyć pierwszą stolicę Polski – Gniezno, a wizerunek orła mianować godłem powstałego Państwa. Orzeł przedstawiony jest zgodnie z heraldyczną tradycją, w postaci gotowej do walki. Kolor czerwony (tło) to symbol ognia, odwagi i waleczności, a biel oznacza wodę, czystość i niepokalanie.

                Święta narodowe to niezwykle ważne dni w kalendarzu (…) są doskonałą i niepowtarzalną możliwością do poszerzenia swojej wiedzy historycznej. Co jednak najważniejsze, stanowią one swego rodzaju hołd dla bohaterów, którzy poświęcili wszystko, czasem nawet i życie, dla swej ukochanej ojczyzny, Polski. (…) Przypominają nam o poświęceniu Polaków w walce o wolną Polskę. Podczas obchodów świąt oddajemy im cześć i upamiętniamy ich dokonania. Jest to dobra okazja do refleksji.”                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            Z.K

„W Polsce od najmłodszych lat po przez system edukacji zostają nam przybliżone wartości takie jak patriotyzm, rodzina i przywiązanie do swojego państwa. Szacunek do symboli narodowych i świętowanie narodowych świąt stanowią podstawę edukacji młodzieży w duchu patriotycznym. Jednak patrząc na dzisiejsze “młode pokolenie” przychodzi mi na myśl, że coś poszło nie tak? Zbliża się 11 Listopada będący dniem, na który czeka wielu ludzi (w tym ja). Jednak zamiast cieszyć się 102 rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę, zaczynam się smucić. (…) Patrząc na obecną sytuację w naszym kraju, nie da się nie być smutnym. Polska podzielona na dwa obozy, prawy i lewy, a pośród nich … ludzie czasem bardzo rozrywani przez emocje i żal, a czasem … cicho obserwujący,  co się wydarzy. Mimo że razem stąpamy po tej samej ziemi, to dzielimy się i doprowadzamy do obustronnej nienawiści.

Nie będę ukrywał, że bliżej mi do konserwatyzmu, ale postaram się napisać mój esej bez bycia zbędnym stronnikiem. Polska staje się z każdym nowym dniem terenem walk wszelakich ideologii. Młodzież w większości podziela poglądy lewicowe, w tym również skrajne będące antynarodowymi. W Internecie, ale również w życiu realnym coraz częściej staję się świadkiem wyśmiewania polskości i przerabiania symboli narodowych z różnorakich pobudek. Zadając sobie pytanie “dlaczego?”, za każdym razem dochodzę do wniosku, że prawda nie jest czarno-biała, lecz ma wiele odcieni szarości. By ludzie zrozumieli skąd biorą się takie zachowania, muszą dopatrzeć się winy u podstaw.

Wpajane nam od dziecka wartości, dosyć często są przekazywane w oschły, nudny i marginalny sposób. Dla małego dziecka jest to sposób nieatrakcyjny, będący często na siłę wtłaczany do jego świata, który bądź co bądź jest jeszcze zamknięty na myślenie o “prawdziwym świecie”. W erze Internetu, mass mediów i wszechobecnej propagandy wydobywającej się zewsząd, młody, nieukształtowany człowiek zaczyna być bombardowaye informacjami, o których wcześniej nie miał pojęcia i buntuje się przeciw temu, co poznał. Nie chcę być źle zrozumiany. To nie oznacza, że powinniśmy izolować dzieci od informacji, lecz ukierunkować je tak, by same mogły dostrzegać, co jest dobre, a co nie, jak i również przekazywać wzorce w taki sposób, by dziecko mogło choć w ułamku zrozumieć, o co w nich tak naprawdę chodzi.

Same symbole bez nadania im duszy i historii są tak naprawdę puste. To my – ludzie czynimy czerwony i biały czymś więcej niż tylko kolorami. Każdy z nas jest unikatową jednostką posiadającą wspomnienia, własne myślenie i sposób postrzegania świata. Jako dziecko również nie rozumiałem, czym tak naprawdę są owe wartości. Wydawały mi się one puste, jakby jedynie po to były, żeby oddawać im szacunek. Jednak wraz z wiekiem zalewany propagandą z obu stron toczyłem wewnątrz konflikty, starając się mimo wszystko utrzymać wartości wpajane mi od dziecka.

Nie możemy winić młodzieży za to, że buntuje się przeciw temu, co zastali i starają się zmieniać przyszłość - na tym polega życie. Powinniśmy natomiast starać się zwalczać w sposób konstruktywny wszelkie przejawy agresji ze strony środowisk lewicy jak i prawicy, oraz przyszłym pokoleniom nie wpajać rzeczy, których nie rozumieją w sposób napastliwy, pozbawiony procesu tworzenia więzi.

Przyszedł czas, że w końcu samodzielnie odkryłem sens w tym, co starano mi się przekazać za czasów dzieciństwa. Wtedy też zrozumiałem, że nie są to jedynie puste, pozbawione znaczenia wartości będące po to, żeby być. Kończąc swój esej, chciałbym przytoczyć krótki utwór, który napisałem 2 lata temu (…) Sądzę, że jest on dalej aktualny i pozostanie jeszcze przez długi czas.

“Pośród ludzi z tego narodu

Boję się o przyszłość ojczyzny.

Siła nasza nie wymaga cudu,

A i tak podziały wśród tłumu “

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     SK

„Każde państwo ma swoje własne, unikatowe symbole narodowe. Często są związane z historią danego kraju, podkreślają jego suwerenność oraz drogę, jaką przeszedł  naród.

Symbolami naszego państwa są flaga, godło oraz hymn ,,Mazurek Dąbrowskiego". (…) Każdy z nich  ma długą historię, sięgającą nawet czasów piastowskich. Myślę, że mają one bardzo duże znaczenie dla nas, jako Polaków. Każdego dnia przypominają nam o tym, jaką drogę przeszła Polska, abyśmy  mogli żyć w wolnym kraju. Uświadamiają nam siłę oraz niezwykłą waleczność naszych przodków, którzy walczyli o to, aby nam - następnym pokoleniom żyło się lepiej. 

Myślę, że ważne są święta państwowe. W dniu, kiedy piszę tę pracę zbliża się 11 listopada- Narodowe Święto Niepodległości. Jest to jeden z najważniejszych dni w roku dla naszego państwa.  Nie boję się użyć stwierdzenia, że 11 listopada 1918 roku był jednym z najważniejszych dni polskiej historii. To wtedy po 123 latach, nasi przodkowie odzyskali wolność, a tym samym wyzwolili nasz kraj z niewoli.  Uczynili to dzięki niezwykłej woli walki, zdolności do poświęcania, sile, wytrwałości, miłości do kraju oraz jego obywateli. Myślę, że w takich dniach jak 11 listopada powinniśmy uczcić ich pamięć, przypomnieć historię jaką przeszli oraz przede wszystkim wyrazić im ogromną wdzięczność oraz cieszyć się z tego, że Polska stała się wolnym krajem.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    FJ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           Dziękujemy za uwagę